sobota, 24 sierpnia 2019

Klatka. Lilja Sigurdardóttir. Cykl: Reykjavik Noir. T. 3

„Lewo i prawo to już dawno wyczerpane pojęcia. Teraz wszystko się obraca wokół północy i południa.”



„Klatka” stanowi zakończenie islandzkiej trylogii Reykjavik Noir.
To moje kolejne podejście do islandzkich kryminałów. Przyznam, że nie do końca ten styl prowadzenia akcji ani specyficzny klimat mi odpowiada. Choć dużo się tu dzieje, wszystko spowite jest jakby mgłą. Jak dla mnie akcja jest za mało dynamiczna. Niektóre sceny najogólniej rzecz biorąc, nie trafiają w moje poczucie estetyki, a inne choć ciekawe, są za bardzo rozciągnięte.

Jednak niewątpliwym plusem jest ukazanie w książce aktualnych problemów z jakimi boryka się dzisiejsza Islandia. Przede wszystkim są to narastające nastroje antyemigracyjne, kontrowersje związane z funkcjonowaniem islandzkich hut aluminium, przekręty podatkowe, polityczne spory, rynek narkotykowy czy system więziennictwa.

Na tym tle, są przedstawione ciekawe historie poszczególnych bohaterów.
Reykjavik tylko z pozoru jest spokojnym miastem. Ludzi tam żyjących targają różne emocje i namiętności, choć też mam wrażanie, że są one bardzo skrywane. Część osób przybierają maski obojętności, spokoju, postępują według norm i nie ujawniają prawdziwych  myśli, ale w środku wszystko się gotuje. Aż strach pomyśleć, co może się stać, gdy w końcu skrywane uczucia wybuchną… A wcześniej, czy później musi to nastąpić. Chyba, że ktoś coś zauważy i zdąży zareagować.


Podsumowując: książka, choć nie do końca wpasowuje się w mój gust, niektóre sceny są zbyt senne, rozciągnięte lub dany opis rozmija się z moją estetyką, jest warta przeczytania.

„Klatka” to coś więcej niż typowy kryminał czy thriller.
Autorka ciekawie ukazuje przekrój społeczeństwa, wyłaniając z niego intrygujące jednostki. Zaskakuje różnorodnymi postaciami, ich postawami oraz wyborami, jakich ostatecznie dokonują, a także trafnie nakreśla problemy dręczące współczesną Islandię.


Klatka. Lilja Sigurðardóttir
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece
Cykl: Reykjavik Noir (tom 3)
Liczba stron: 312
Data wydania: 14 sierpień 2019

14 komentarzy:

  1. ja wolę książki, w których akcja jest dynamiczna, klasyczne thrillery

    OdpowiedzUsuń
  2. Kryminały dla mnie są ciężkim tematem. Raczej unikam ten gatunek. Ale kto wie moze skuszę się..

    OdpowiedzUsuń
  3. Szczerze mówiąc mam trochę mieszane uczucia. Z jednej strony mnie trochę ciekawi, z drugiej jednak senne sceny i inne rzeczy, które opisałaś nie do końca zachęcają :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Lubie Skandynawskie klimaty wiec mnie zaciekawilas ta ksiazka :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Lubię kryminały i często po nie sięgam w przerwach między romansami ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Ostatnio jakoś mnie nie ciągnie do kryminałów, ale kiedyś bardzo często po nie sięgałam ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. hmm sama nie wiem czy bym się na nią skusiła. Z jednej strony ciekawa, ale z drugiej te senne sceny..

    OdpowiedzUsuń
  8. zainteresowało mnie, ale trzeci tom... matko, chyba nie mam czasu na czytanie trzech książek... bo mój własny stos hańby rośnie!

    OdpowiedzUsuń
  9. To nie do końca książka moich marzeń, ale bardzo mnie intryguje. Mam mieszane odczucia.

    OdpowiedzUsuń
  10. Kryminały to nie moja bajka, nie umie się przekonać do tego typu książek

    OdpowiedzUsuń
  11. Mysle ze moglabym po nia siegnac :) lubie takie historie

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję bardzo za każdy komentarz i Waszą obecność u mnie :)