Poszukiwacze skarbów przyrody.

Dziecięce skarby. Muszla, kamyk, piórko czy patyk. Jak zazdroszczę dzieciom, że cieszą się i zachwycają z pozoru prostymi rzeczami. Szkoda, że my dorośli zatraciliśmy w większości tę zdolność. Brak nam spontaniczności. Mało co jest wstanie nas naprawdę zaskoczyć i zachwycić. No chyba, że właśnie... dzieci. I ich reakcja na te wszystkie zwykłe-niezwykłe otaczające nas oczywistości. Przyznam, że wiele razy właśnie dzięki nim, choć w pewnej części, powróciłam do własnego dzieciństwa.

Skarby przyrody otaczają nas z każdej strony. Każda taka znaleziona przez dzieci rzecz ma swoją historię i zachęca młodego odkrywcę do jej poznania.

Wiele odpowiedzi dzieci znajdują min. w książce Głos przyrody. Wiosna Marii Kowalewskiej i Marii Kownackiej. Jest to takie encyklopedyczne kompendium wiedzy o polskiej przyrodzie w okresie wiosennym.

W książce wydawnictwa Siedmioróg znajdziemy oprócz kolorowych ilustracji i zdjęć oraz praktycznych wskazówek dla młodego przyrodnika, także wiele opowiadań, zagadek, konkursów, które dodatkowo zachęcają do zgłębiania tajemnic natury.

Ostatnio syn mi powiedział, że tę książkę czyta się na polu (mieszkamy koło Krakowa, więc u nas na polu, nie na dworze ;). Dzieci zabierają ją do ogrodu i próbują np. szukać roślin, które się w niej znajdują, a potem czytamy wybrane fragmenty.

Książka Głos przyrody. Wiosna może też być dobrym narzędziem dydaktycznym dla nauczycieli oraz rodziców, którzy chcą zapoznać dziecko z otaczającym je światem roślin i zwierząt.

A Wasze dzieci też szukają takich skarbów? Co przynoszą ze spaceru?